Dit artikel is een onderdeel van een serie lezingen die door de schrijver gehouden zal worden bij de presentatie van een Bijbeltuin die binnenkort in Nederland wordt aangelegd .

Sommige mensen hebben het in zich om carrière te maken, een sprekend voorbeeld is David. Toen hij aan de macht kwam, hield hij eerst residentie in Hebron (2 Sam 5:5), daarna toog hij op naar Jeruzalem en nam die in en verruilde hij Hebron voor deze plaats als residentie (vs 6-9). Dat hij hierdoor steeds meer macht kreeg blijkt uit het vervolg, niet alleen nam hij volgens oosterse wijze steeds meer vrouwen, maar ook zijn vijanden voelden zich meer bedreigd. De Filistijnen maakten zich op en er hadden al meerdere schermutselingen plaatsgevonden.

Op een zeker moment was het duidelijk dat er oorlog zou komen, het zou een veldslag zijn die bepalend was voor de toekomst van het jonge koninkrijk. De vraag was dan ook niet zozeer of er oorlog zou komen maar meer wanneer en waar deze zou plaatsvinden. Zou David het initiatief zelf in handen nemen, zou hij met zijn legers de confrontatie aandurven. Opvallend is dat David eerst om advies vraagt, niet aan zijn vele adviseurs, generaals of andere belangrijke mensen, maar aan God.

Het advies was dan ook tegengesteld dan wat je van de genoemde deskundigen zou verwachten. Iedereen was er klaar voor om aan te vallen, maar het advies was wachten, niet op trekken. Het enige wat David met zijn legers mocht doen was stelling nemen. Verder moest hij wachten tot het geruis in de moerbeibomen te horen was, dat zou het teken zijn dat God aanwezig was en dat Hij de aanval zal leiden (vs. 23-24). Als je de tekst goed leest, dan merk je op dat God niet voorbij ging, nee hij kwam en bleef, vandaar dat de bekende Nederlandse dichter Nicolaas Beets schreef:

'De moerbeitoppen ruischten;'

God ging voorbij;

Neen, niet voorbij, hij toefde;

Hij wist wat ik behoefde,

En sprak tot mij;

Je ziet hier een moment van rust in het oorlogsgewoel, in een omgeving waar iedereen strijdlustig is, nauwelijks meer naar elkaar willen luisteren is er een rustmoment. En moment dat God bij je wil komen, bij je wil verblijven, geïnteresseerd is in je doen en laten en met je wil spreken. Op zo'n moment krijg je weer moed en kun je samen met God de wereld weer aan. David was een man die zich op deze manier liet leiden en in het vervolg zien we dan ook de positieve gevolgen. De Filistijnen werden verslagen en hij kon met hulp van God zijn carrière vervolgen.

Ook voor ons is heeft deze tekst betekenis, in een wereld die steeds meer doordraait, wil God dat we een rustmoment inlassen, dat we op Hem wachten. Ook nu wil God nog steeds bij ons toeven. De moerbeiboom die geplant zal worden in deze Bijbeltuin zal symbool staan dat God bij ons wil verpozen, bij ons wil verblijven. Zoals de Bijbeltuin een rustpunt zal zijn voor de vele bezoekers en gasten, zo zal de moerbeiboom de rust in de tuin zelf symboliseren.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij