Flagrum

Zie ook: Beeldbank, Gesel, Zweep, Geselen, Zweepslagen,

Iedereen weet dat Christus gegeseld is, maar weinigen beseffen wat dat betekende. In het oude Rome werd de kruisiging bijna altijd voorafgegaan door een soort traditioneel voorprogramma: de behandeling met de "flagrum" ook wel "flagellum" genoemd, de Romeinse zweep. Uit oude Romeinse muntstukken blijkt dat de flagrum het symbool was van Sol de zonnegod.

Inhoud

Beschrijving

De flagrum was gemaakt van twee of drie leren riemen verbonden met een kort handvat. Aan de riemen waren een aantal kleine stukken van metaal, gewoonlijk zink en ijzer, of de voetwortelbeentjes van een schaap bevestigd, zodat bij de geseling de huid van de misdadiger snel open geranseld wordt. Soms werd aan het einde van de riemen een haak bevestigd, met de angsaanjagende naam "de schorpioen". Met dit verschrikkelijke instrument werd de huid van de veroordeelde letterlijk aan flarden geslagen.

In tegenstelling tot de Joodse wetgeving, waar het aantal van de slagen door geseling veertig was (Deut. 25:3), kenden de Romeinen geen beperking in het aantal slagen. Bij de Joden was de gewoonte om veertig min één te geven (cf. 2 Cor. 11:24).

De veroordeelde werd geheel naakt met touwen aan een stenen pilaar gebonden. De armen gestrekt omhoog, het gezicht naar de pilaar. Er waren meestal twee soldaten (de lictors) die de geseling uitvoerden en ze sloegen om beurten met de flagrum. De slagen werden systematisch toegediend vanaf de schouder tot en met de kuiten en het aantal liep soms wel op tot honderd slagen. Er was slechts een beperking, de gegeselde moest blijven leven, daarom moest de verantwoordelijke centurion toezien of de veroordeelde nog meer slagen kon verdragen of niet.

Na de geseling zat er praktisch geen huid meer op het slachtoffer, die dan meestal bewusteloos aan de touwen hing, omringd door een grote plas bloed. De beschadiging van de huid en de kneuzingen van het spierweefsel is te vergelijken met een zware verbranding van het lichaam (vandaar dat de flagrum het symbool was van de zonnegod?). Deze verwondingen zijn dan ook zonder medische hulp na enkele uren tot dagen dodelijk.

Het is niet voor niets dat Cicero de kruisiging de meest extreme en ultime straf van slaven (servitutis extremum summumque supplicium, Against Verres 2.5.169) noemde, en de "wreedste en meest afschuwelijke straf (crudelissimum taeterrimumque supplicium, ibid. 2.5. 165).



Commentaar

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!