Aantekeningen bij de Bijbel
Vragen, overdenkingen en achtergronden over de Bijbel,
welke resulteren in allerlei aantekeningen.
welke resulteren in allerlei aantekeningen.
Dood (Hebreeuws מָמוֹת H4463, Grieks θάνατος G2288), toestand waarbij ademhaling, bewustzijn en circulatie afwezig zijn en niet meer op gang kunnen worden gebracht.
In de geneeskunde onderscheidt men verschillende definities van 'dood':
De overheid hanteert voor "hersendood" de term "juridisch dood" en iemand is dan voor de wet dood. In de praktijk zijn er echter vele problemen rondom deze term "hersendood", zo blijkt dat er diverse voorbeelden zijn van mensen die weer uit deze toestand ontwaakten en normaal verder leefden (Jan Kerkhoffs uit Melick in 1992, RD, 'Raad Gezondheidszorg negeert hersendoodonderzoek', 17 maart 1998; Jimi Fritze in 2012, AD 'Hersendode' man hoort hoe artsen organen willen wegnemen, 6 april 2014, Sam Schmid, Nieuwsblad.be, Jonge student kan net op tijd tonen dat hij niet hersendood is, 17 mei 2014). Ook blijkt dat een persoon in deze toestand cellen blijft produceren, dat zijn hart blijft kloppen en het lichaam niet overgaat tot ontbinding. In 75 % van alle gevallen, als men organen voor orgaandonatie bij zo'n persoon eruit wil halen, maakt deze afwerende gebaren en reageert zelfs door overeind te komen ('lazaruseffect').
De vraag is dan ook of iemand die hersendood is verklaard ook werkelijk dood is. Dr. Erwin J.O. Kompanje merkt op dat hij zich ervan bewust is dat het hersendoodcriterium levensbeschouwelijk en cultureel bepaald is. Het is namelijk gebaseerd op de (biomedische) aanname dat de ‘bezieling’, het ‘individu’ en de ‘persoonlijkheid’ van de mens in het orgaan hersenen gezeteld is. Er zijn echter mensen die op grond van hun levensbeschouwelijke of religieuze overtuiging een andere mening zijn toegedaan. Voor hen is de ‘bezieling’ niet alleen in de hersenen maar in het hele lichaam of bepaalde lichaamsdelen gelegen (E. Kompanje, Hoe dood is hersendood? Bezinning op een ingewikkelde vaststelling van de dood bij de mens, in G. Lodewick, Orgaandonor? Wéét wat je kiest!, p. 21-25). Iets verder stelt Kompanje "Hersendood is een product van de moderne geneeskunde. Hersendood is ook iets wat alleen in de rijke westerse landen voorkomt. In landen waar men patiënten met ernstige hersenaandoeningen niet kunstmatig kan beademen, komt hersendood niet voor. Transplantatiegeneeskunde is een luxe-geneeskunde. Zonder hersendoden geen transplantatiegeneeskunde. Hersendood is niet gelijk aan de dood, maar is voldoende ‘dood’ om de persoon als voor het leven verloren te beschouwen" (G. Lodewick, p. 26-27). Cor Hoffer, die een voorstander van orgaandonatie is, stelt dat "hersendoodcriterium uiteindelijk op een bepaalde (culturele) interpretatie berust" (C. Hoffer, Transplantatiegeneeskunde en lichaamsbeelden. in Medicine Anthropology Theory, 1 maart 2002).
Het is dan ook niet verwonderlijk dat diverse hersendode mensen weer tot leven komen:
“Het fundamentele probleem is dat je geen organen kunt transplanteren van een echte dode. Vandaar ook de pogingen om ‘dood’ opnieuw te definiëren, zoals met ‘hersendood’ om transplantatie tóch mogelijk te maken.”
Dr. David W. Evans Cardioloog
“Als arts had ik altijd geleerd dat iemand die bewusteloos is, geen bewustzijn kan ervaren. Wat uit onze wetenschappelijke studie naar voren kwam is dat het bewustzijn heel helder kan zijn als de hersenen niet meer functioneren. Patiënten bevinden zich in een toestand van tijdloosheid. Ze zien zichzelf vaak op de operatietafel liggen en horen wat er wordt gezegd.”
cardioloog dr. Pim van Lommel (in zijn boek ‘Eindeloos bewustzijn’)
     |
Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!