Sefardische Joden of Sefardim (Hebreeuws: ספרדי Səfardi Tiberiaans Səp̄arədî; meervoud: ספרדים Səfaradim Tiberiaans Səp̄arədîm) zijn joden wier voorouders in Spanje en Portugal leefden. In 1492 werden zij als gevolg van het verdrijvingsedict gedwongen Spanje te verlaten, dan wel zich tot het christendom te bekeren. In 1497 werden de Sefardim in Portugal voor dezelfde keuze gesteld. Hiermee kwam een einde aan een periode van openlijke Joodse aanwezigheid in Iberisch Schiereiland die in ieder geval teruggaat tot vóór de Romeinse verovering van Iberië.
De term Sefardim is afgeleid van het Hebreeuwse woord "Sefaràd", dat Spanje betekent. De taal van de Sefardim is het Ladino, een aan het Spaans verwante taal met veel Hebreeuwse woorden. Deze taal is vandaag de dag echter bijna uitgestorven: Sefardische joden spreken heden ten dage voornamelijk (in Israël) Modern Hebreeuws en ook in andere landen de landstaal. De Sefardische Joden stonden in West-Europa vaak meer in aanzien dan de Ashkenazim, de Joden uit Oost-Europa. De Sefardim speelden een rol in bankwezen en wetenschap. Een aantal van hen werd in de adelstand verheven zoals de familie Lopes Suasso.
Bronnen
Aangemaakt 25 februari 2014