Aantekeningen bij de Bijbel
Vragen, overdenkingen en achtergronden over de Bijbel,
welke resulteren in allerlei aantekeningen.
welke resulteren in allerlei aantekeningen.
Adolph Ernst Knoch (19 december 1874 – 28 maart 1965) was een auteur van talrijke theologische geschriften en vooral bekend geworden door zijn concordante vertaling van de Bijbel.
Knoch groeide op in het Duitstalige gedeelte van Missouri, geboren in St. Louis als zoon van Adolph Knoch, die vanuit Duitsland naar de Verenigde Staten geëmigreerd was. In 1885 vertrokken zijn ouders met hun gezin naar Los Angeles waar Knoch in 1893 slaagde voor de middelbare school. Al tijdens zijn schooltijd werkte hij als drukker in het bedrijf van zijn broer, ook nadat die zijn bedrijf verkocht bleef Knoch daar werken.
Daar ze een folder voor de Plymouth Brethren drukten raakte hij in deze groepering geïnteresseerd en liet zich zelfs bij hen dopen. Het was bij hen dat hij Olive Hyde leerde kennen en met wie hij in april 1903 trouwde. In 1930 overleed zijn vrouw en vertrok hij naar Duitsland. Op 25 mei 1937 hertrouwde hij in Potsdam met gravin Sigrid Charlotte Marie von Kanitz. Deze vertaalde enkele van zijn artikelen in het Duits voor de Duitse uitgave van Unausforschlicher Reichtum.
In 1939 gingen ze terug naar de Verenigde Staten, waar hij tijdens de oorlog constant onder observatie van de FBI stond vanwege zijn huwelijk met een Duitse en zijn frequente contacten met Duitsland (Wikipedia, Adolph Ernst Knoch).
A. E. Knoch overleed in 1965.
A.E. Knoch heeft geen hogere opleiding genoten en zijn kennis van de klassieke talen is grotendeels autodidactisch. Zijn theologische overtuigingen zijn deels gebaseerd op die van de Plymouth Brethren. Zo heeft hij van hen het dispensationalisme, in Nederland ook wel bedelingenleer genoemd, overgenomen. Ook is hij een groot aanhanger van de alverzoening, verwerpt de Drie-eenheidsleer daar in zijn opinie de Godheid van Jezus Christus in de betekenis van een ’wezenseenheid’ met God de Vader niet is terug te vinden in de Bijbel.
Zo zien we dat hij in Joh. 1:2 προς G4314 vertaald met "toward" ("naar toe" in ISA) en niet met "bij" zoals alle andere vertalingen en woordenboeken hebben, zodat op deze manier lijkt dat Jezus en God niet één zijn.
Een van A.E. Knoch's grootste werken is de ‘Concordante’ Bijbelvertaling welke in zowel het Engels als Duits door hem is uitgegeven. Hij begon hiermee toen hij een facsimile kreeg van de Griekse manuscripten Alexandrinus, Sinaiticus en Vaticanus, die hij meteen bestempelde als de beste manuscripten (E.O. Knoch, My father - as I remember him, p. 11).
Zijn vertaalmethodiek is op zijn minst opmerkelijk, bij moeilijke woorden keek hij niet hoe anderen het interpreteerden, maar zoals de zoon van Knoch vertelt: I remember one of his methods. He would, in the evening, assemble all the pertinent facts pertaining to the problem with which he was occupied, but make no effort at a solution. During the night, he would pray and think about the problem. Often, when he awoke in the morning, the solution was quite clear! You may draw your own conclusions, but I personally feel that the Lord was leading in these instances, in order that His Word might be available to His people with some of the inconsistencies of translation, which throw it into disrepute among those who desire its downfall, eliminated (E.O. Knoch, My father - as I remember him, p. 17).
Kenmerkend voor deze vertaling is dat Hebreeuwse en Griekse woorden die met eeuwigheid te maken hebben consequent veranderd zijn in "eon", waaruit blijkt dat deze vertaling meer interpretatief is dan concordant.
Een criticus zei dan ook over deze vertaling "It is regrettable that the immense effort and expense invested here could not have been directed to projects which would be of more import to the world of biblical studies. The whole program is based upon a misapprehension of the nature and function of translation" (J.A. Walther, "Review of Concordant Version. The Sacred Scriptures by E. Knoch [untitled]" in Journal of Biblical Literature, Vol. 77, No. 2 (Jun., 1958), p. 183).
Op basis van deze vertaling is er de interlineair Interlinear Scripture Analyzer (ISA) verschenen welke in verschillende talen en edities is uitgegeven. Hierbij is kenmerkend dat als basis alleen de drie hierboven genoemde codici worden gebruikt en geen gebruik wordt gemaakt van andere manuscripten of wetenschappelijke edities. Daar deze interlineair niet is geverifieerd door deskundigen, komt deze onbetrouwbaar over.
Aangemaakt op 6 maart 2019, laatst bijgewerkt 6 november 2019
  |
Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!