Aantekeningen bij de Bijbel
Vragen, overdenkingen en achtergronden over de Bijbel,
welke resulteren in allerlei aantekeningen.
welke resulteren in allerlei aantekeningen.
Terafim (Hebreeuws תְּרָפִים H8655), een soort huisgoden of godenbeeldjes.
In het Oude Testament wordt regelmatig verwezen naar terafim, vaak vertaald met huisgoden of godenbeeldjes. De allereerste keer komen we ze tegen in de geschiedenis van Jakob, als Rachel ze heeft ontstolen van haar vader Laban en waren blijkbaar klein, omdat ze deze "in haar kameelzadel kon verbergen" (Gen. 31:34). In de geschiedenis dat Michal haar man David helpt ontsnappen aan haar vader Saul, blijkt dat ze mansgroot waren, daar ze deze in het bed legde met een deken erover heen (1 Sam. 19:12-17).
Dat deze terafim niet altijd 'heidense' goden voorstelden, blijkt niet alleen uit het gegeven dat David er (minimaal) één had (of we moeten aannemen dat hij naast God ook deze vereerde), maar ook uit de vermelding dat de priester Micha in zijn privé heiligdom naast een houten beeld verschillende van deze beeldjes had (Richt. 17:5).
Waarvoor deze terafim dienden is niet direct te zeggen. Volgens sommige theorieën hadden ze te maken met vruchtbaarheidsrituelen, terwijl andere stellen dat ze dienden als geneeskrachtige goden of aan een voorvadercultus. Dit is echter moeilijk vast te stellen. Uit de verschillende passages in de Bijbel blijkt dat ze te maken hadden met waarzeggerij (Hos. 3:4; Zach. 10:2). Van de koning van Babel wordt gezegd dat hij ze voor waarzeggerij gebruikte "hij zal zijn pijlen slijpen; hij zal de terafim vragen, hij zal de lever bezien" (Ezech. 21:21). Omdat afbeeldingen van God in strijd is met de wet van Mozes, en zoals uit hierboven bleek de Israëlieten deze hiervoor gebruikten, maakte koning Josia korten metten hiermee door ze te vernietigen (2 Kon. 23:24).
Men heeft in Mesopotamië vele opgravingen verricht en heel wat terafim gevonden. Het interessante is dat ze uitdrukkelijk in de toenmalige wetten worden genoemd. Als iemand zijn schoonzoon tot zijn voornaamste erfgenaam benoemde gaf hij hem als symbool zijn terafim. Als de erflater gestorven was en de nabestaanden die erfenis aan de schoonzoon betwistten was alleen al het laten zien van die terafim aan het gerechtshof afdoende bewijs van diens rechtmatige aanspraken. Hier zien we dus een andere functie waar deze terafim voor dienden.
Aangemaakt 2 april 2005
   |
Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!